Koncert Zaciszańskiej Nuty: Do Ciebie wołam, Człowieku - wspomnienia

Koncert  Zaciszańskiej Nuty: Do Ciebie wołam, Człowieku - wspomnienia

5 maja 2021

Dziesięć lat temu w majowe popołudnie odbył się wyjątkowy koncert. Koncert poetycko-muzyczny poświęcony naszemu Papieżowi Polakowi. 1 maja 2011 r., bowiem, w Niedzielę Bożego Miłosierdzia nastąpiła beatyfikacja Jana Pawła II.  Tak to wydarzenie wspomina Hanna Ciesielska, autorka występu zespołu.

Dziesięć lat temu w warszawskiej Czytelni Naukowej przy ul. św. Wincentego zabrzmiały ulubione pieśni Jana Pawła II oraz fragmenty Jego poezji. Koncert w wykonaniu Zaciszańskiej Nuty, pod kierunkiem Jana Czerwińskiego, odbył się kilka dni po beatyfikacji papieża Polaka. Sala zapełniła się gośćmi także spoza Warszawy.

Był to niezwykły spektakl słowno-muzyczny, gdyż tym razem przy mikrofonie mógł stanąć każdy przedstawiciel zespołu i przeczytać wybrany fragment wiersza.

Szczególne wrażenie na słuchaczach zrobił "Tryptyk rzymski". Wśród widzów wyróżniali się dwaj sąsiedzi jednej z wokalistek. Jeden prosto z budowy przyjechał, by, jak stwierdził, posłuchać po raz pierwszy jej słowiczego głosu, drugi prawnik - stały bywalec imprez w Domu Kultury Zacisze, nie mógł się skoncentrować i niecierpliwie wyczekiwał zakończenia, gdyż burczący z głodu żołądek, odbierał mu całą przyjemność uczestniczenia w pięknym wieczorze.

Przypomnijmy wspomniany przez Hanię "Tryptyk rzymski":

"Właściwa inwokacja, czyli wołanie do człowieka, który stał się ciałem historii"

Do Ciebie wołam, Człowieku, Ciebie szukam - w którym
historia ludzi może znaleźć swe Ciało.
Ku Tobie idę, i nie mówię "przybądź",
ale po prostu "bądź",
bądź tam, gdzie w rzeczach żaden nie widnieje zapis, a człowiek był,
był duszą, sercem, pragnieniem, cierpieniem i wolą,
gdzie go trawiły uczucia i palił najświętszy wstyd -
bądź jak wieczysty Sejsmograf tego, co niewidzialne a Rzeczywiste.
Człowieku, w którym ludzkie dno się spotyka ludzki szczyt,
w którym wnętrze nie jest ciężarem i mrokiem, lecz właśnie sercem.

Człowieku, w którym każdy człowiek odnaleźć może zamysł najgłębszy
i korzeń własnych uczynków: zwierciadło życia i śmierci wpatrzone w ludzki nurt,
do Ciebie - Człowieku - stale docieram przez płytką rzekę historii,
idąc w stronę serca każdego, idąc w stronę każdej myśli
(historia - myśli stłoczeniem i śmiercią serc).
Szukam dla całej historii Twojego Ciała,
szukam Twej głębi.


Karol Wojtyła - Wigilia Wielkanocna 1966