O nas

Okoliczności powstania Domu Kultury Zacisze

Zacisze nie posiadało w latach 50tych dobrego kina, kawiarni ani żadnego ośrodka kulturalnego. Jedynym miejscem spotkań towarzyskich była remiza Straży Pożarnej. Z inicjatywy mieszkańców osiedla, jeszcze w trakcie budowy Szkoły nr 84 zawiązano Społeczny Komitet Budowy Domu Kultury na Zaciszu. Znaleźli się w nim zaciszanie. większość których pracowała społecznie między innymi przy budowie nowego budynku szkolnego. Przewodniczącym Komitetu był Józef Szewczyk. Przy budowie Domu Kultury zasłużyli się również: I Sekretarz Komitetu Dzielnicowego PZPR Praga-Południe. Tadeusz Urban, przewodnicząca KD Frontu Jedności Narodowej Zofia Brzeska, przewodniczący Dzielnicowej Rady Narodowej Pragi-Północ Zdzisław Lewandowski oraz zastępca przewodniczącego DRN Pragi-Północ p. Brajtenbach. który został honorowym członkiem Społecznego Komitetu Budowy. Podczas robot budowlanych na rzecz szkoły, wiosną 1962 r. postanowiono rozebrać barak sprowadzony w 1952 r. z Ogrodu Saskiego. Ponieważ za tę usługę przedsiębiorstwo rozbiórkowe zażądało 120 tys. zł. mieszkańcy osiedla wykonali to własnoręcznie. Uzyskane z rozbiórki materiały o wartości 170 tys. zł. przeznaczono na budowę Domu Kultury. Dalsze fundusze na ten cel napłynęły z rożnych źródeł. Ze składek zaciszan uzyskano około 50 tys. zł. imprezy zorganizowane przez mieszkańców przyniosły 36 tys. zł. Praskie zakłady pracy i instytucje przekazały sumę 90 tys. zł., a z funduszu gromadzkiego DRN Praga-Północ wpłynęło 250 tys. zł. Aby przyspieszyć działania, począwszy od marca 1966 r. raz w tygodniu odbywały się prace społeczne mieszkańców. Wykonano wykopy, zniwelowano i uporządkowano plac, który następnie ogrodzono. Młodzież samodzielnie usypała ziemię pod salę widowiskową. Wartość czynów społecznych przy budowie oszacowano na 256 tys. zł.

21 czerwca 1964 r. nastąpiło uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego na placu przeznaczonego pod budowę przy ulicy Blokowej 1. leżącego naprzeciwko Szkoły Podstawowej Nr 84. obok ulicy Generalskiej (dzisiejsza ulica Radzymińska). Pracownicy Wydziału Architektury DRN Pragi-Północ nieodpłatnie opracowali dokumentację techniczną, wykonując prace wysokości 220 tys. zł. Przedsiębiorstwo Geologiczno-Inżynieryjne Budownictwa Wodnego „Hydro-Geo" bezpłatnie dokonało geologicznego wiercenia gruntu. Trudno wymienić wszystkich zasłużonych dla budowy budynku, którego całkowity koszt wyniósł ok. 3 mln zł.
Projekt Domu Kultury na Zaciszu wykonał w czynie społecznym inżynier architekt Adam Matarewicz. W ramach oszczędności zaprojektował on typowy, parterowy Dom Kultury w stylu wiejskim. Plany zostały zmienione, gdyż projekt nie przypadł do gustu członkom Komitetu Budowy. 9 sierpnia 1964 r. zatwierdzono wniosek o nadbudowanie piętra. Po przeróbkach i powiększeniu kubatury ogólnej powstał plan budynku złożonego z 3 kondygnacji, wielkości 300 m. Techniczny nadzór nad budową bezpłatnie sprawowali inżynierowie z Dzielnicowego Zarządu Budynków Mieszkalnych Pragi-Północ. Biuro Projektów Transportu Lotniczego i Drogowego opracowało projekt otoczenia. Głównym wykonawca budowy było Miejskie Przedsiębiorstwo Remontowo-Budowlane nr 3, a podwykonawcą Miejskie Przedsiębiorstwo Instalacji Domowych.

Przystąpiono do prac wykończeniowych. Stołeczne Zakłady Drzewne Przemysłu Terenowego ofiarowały klepkę podłogową. Przedsiębiorstwa Robót Elewacyjnych bezpłatnie otynkowały budynek. 1.5 mln zł na wyposażenie placówki ofiarowała Rada Dzielnicowa. Fabryka Obrabiarek Precyzyjnych „Avia” podarowała aparaturę filmową. FSO - radiolę o wartości 65 tys. zł. Wytwórnia Mebli Artystycznych „Desa'' oprawiła obrazy. Poparcie w czynach społecznych Komitet Budowy Domu Kultury otrzymał od Stronnictwa Demokratycznego Pragi-Północ, koła ZSL Zacisza i Lewinowa. Zespołu nr 9 Frontu Jedności Narodowej z Władysławem Traczem na czele. Zespołu Radnych. Komitetu Osiedlowego oraz Komitetów Blokowych nr: 20, 29, 30, 31, 32, 33. Rożne formy pomocy uzyskano również od Warszawskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego „Kablobeton", Zakładów Chemii Budowlanej „Inco", Cementowni Warszawa, Huty Szkła, Spółdzielni Kino-Film, Szkoły Podstawowej Nr 84 wraz z Komitetem Rodzicielskim, Ochotniczej Straży Pożarnej Zacisze. Budowa obiektu trwała 23 miesiące. Blisko połowę robot wykonali w czynie społecznym mieszkańcy Zacisza.

Kiedy trwały ostatnie prace, powołany został Komitet Organizacyjny, którego zadaniem było oddanie budynku do użytku. 30 września 1967 r. w ramach obchodów inaugurujących rok kulturalny w dzielnicy Praga-Północ, nastąpiło uroczyste przekazanie Dzielnicowego Domu Kultury na Zaciszu mieszkańcom tego osiedla. Oficjalnego otwarcia nowej placówki kulturalnej dokonał I Sekretarz KD PZPR Praga Północ Tadeusz Urban. Na uroczystości obecni byli również: wiceprzewodniczący Stołecznej Rady Narodowej Zygmunt Kaczyński, przewodniczący prezydium DRN Praga-Północ Zdzisław Lewandowski, przewodnicząca Komitetu FJN Zofia Brzeska, przedstawiciele dzielnicowych organizacji politycznych i społecznych oraz mieszkańcy Zacisza. Kierownikiem nowej placówki został Ryszard Konwerski, który przyjął symboliczny klucz do nowej placówki. (...) Kierownictwo Domu Kultury zmieniało się wielokrotnie. Stanowisko to objęli między innymi: w 1967 r. Aleksandra Kutyna. w 1984 r. Wanda Ścieżynska, w 1995 r. Tadeusz Konador, w 1997 r. Marian Krawczyk. Od połowy 1997 r. placówkę prowadzi Bożenna Dydek.

Tekst: Agnieszka Rembelska