Salonik Literacki: Przyszła wiosna

21 marca 2021

No i przyszła wiosna. Śniegiem posypała. Przykryła białym puchem przebijające się przez zmarzniętą zimę pierwsze zielone listki.

Zapraszamy na spotkanie z poezją Elżbiety Bednarz, studentki UTW DK Zacisze.

Gdyby odmłodzić człowieka

Jak stare drzewo

wyciąć złe wspomnienia

jak z drzewa suszki

zeskrobać ból i rozczarowanie

zostawić szczęścia okruszki.

Obciąć złe myśli

błędy pomyłki

robić to po każdej zimie

żeby na wiosnę

czyste i niewinne

pokazać światu swe imię.

I tak co roku

uparcie nieustannie

odmładzać z animuszem

choć przecież kiedyś

i tak jakaś zima

zabije nas jak drzewo…

albo płomień spali duszę.

Wiersz Elżbiety Bednarz  „Wiosenna odnowa” z tomiku „Czas uczy pogody”.

Spójrz! jak ponuro,

niebo smutne

płaczliwy koncert rozpoczyna

i leci z góry,

lgnie do okien

szarego deszczu pajęczyna.

Myśli gdzieś błądzą

po opłotkach,

radość w nostalgii się rozmyła,

zieloność wiosny

choć niemrawo,

przez suknię zimy się przebija.

Wiersz  Elżbiety Bednarz „Przedwiośnie” z tomiku „Czas uczy pogody”.

Tomik „Czas uczy pogody” jest czwartym z kolei po wydaniu w :

• 2014 r. „Ech życie’
• 2015 r, „Brzeg tęczy”
• 2016 r. „Nie chcę więcej”.

Tomik pięknie ubarwiają zdjęcia z podróży po świecie poetki dzieci i wnuków.

Jak pisze autorka: „Jest to takie pożegnanie z miasteczkiem, w którym przyszło mi przeżyć ponad 40 lat, z ludźmi których los postawił na mojej drodze. Szczególnie wdzięczna jestem za > bratnie dusze <, dzięki którym nie traci się wiary w człowieka.

W mojej poezji pobrzmiewają uczucia i klimaty Podlasia, miejsca mojego urodzenia. To tam jest jeszcze woda czysta i trawa zielona. Genius loci tamtych miejsc, a także pięknego Podlasia odnajdzie mnie zawsze".

Widok wiosennych drzew prezentują akwarelki Teresy Ewy Ledzińskiej.