„Pomiędzy malarstwem, grafiką, rzeźbą, multimediami, performens”

26 kwietnia-29 maja 2009

eDialog o sobie:

„Konfrontacja różnych osobowości twórczych z różnych dziedzin sztuk plastycznych daje szansę na dialog między samymi artystami jak i społeczeństwem. Możliwość dialogu poprzez internet jest oknem na cały świat. Chcemy obudzić z marazmu środowisko artystyczne rządzone w Polsce przez biurokratycznych ignorantów. Niedouczonych krytyków sztuki wyrokujących, jeszcze tak niedawno, o końcu tradycyjnych dziedzin sztuki. Zakładamy grupę twórczą interdyscyplinarną - zapraszając do współdziałania artystów tworzących sztukę z talentem, niezależnie od stosowania: pędzla, dłuta czy komputera.”

Iwona Polańska-Ziemska

Iwona Polańska-Ziemska – urodziła się w Gliwicach. Od dziecka – najpierw w plecaku a później już na własnych nogach - przemierzała polskie góry. To one stały się jej natchnieniem i inspiracją twórczą. Od najmłodszych lat rysowała, później marzyła o architekturze, jednak zdecydowała się na malarstwo. Wielki wpływ na jej widzenie sztuki miały tradycje rodzinne i stałe więzi z Krakowem. Studia skończyła w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Wiele czasu spędziła w pracowni prof. Stanisława Fijałkowskiego, który do dziś jest jej artystycznym mentorem. Po studiach zajęła się intensywnie gobelinem. Od ponad 10 lat pracuje w pastelu. Swoje doświadczenia przekazuje od kilku lat młodzieży.
Wystawy indywidualne tkaniny artystycznej: Bochum (1980), Dortmund (1981), Munster (1982), Zakopane (1989). Wystawa indywidualna pasteli i gobelinów – Galeria Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie (2006).

Ważniejsze wystawy zbiorowe tkaniny artystycznej: Oslo (1976), Warszawa – Zachęta (1977, 1978, 1979, 1981), Tokio (1977), Moskwa, Taszkient (1978), Łódź (1981, 1988), Warszawa (1989). Ogólnopolskie Biennale Pastel w Nowym Sączu (1996, 2000) oraz I i II Międzynarodowe Biennale Pastel (2002, 2004). III i IV Triennale Autoportretu w Muzeum w Radomiu (2000, 2003), ARTEFAKT I – Ogólnopolskie Biennale Obrazu w Łodzi (2005). Wystawa Sekcji Malarskiej ZPAP „Konfrontacje – od realizmu do abstrakcji” (2005) i III Międzynarodowy Konkurs Rysunku we Wrocławiu (2006), Konkurs ZPAP – Obraz Sezonu i Rzeźba Sezonu, I Międzynarodowe Biennale Obrazu Qudro-Art. 2007 – Łódź, Wystawa Pastel – „Trzy Spojrzenia” – Galeria Lufcik ZPAP (2008), Konkurs ZPAP – Obraz Sezonu i Rzeźba Sezonu (zima 2008) – wyróżnienie.
Stypendium artystyczne Ministra Kultury i Sztuki (1978). Nagroda Roku 2008 – Konkurs ZPAP Obraz Sezonu i Rzeźba Sezonu w Warszawie.

Dzieła w zbiorach muzealnych (Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum Mazowsza Zachodniego, Muzeum w Lubaczowie) i prywatnych w kraju i za granicą (w Japonii, Jordanii, Brazylii, USA, Niemczech, Norwegii, Szwecji, Finlandii, RPA, W. Brytanii, Szwajcarii i Włoszech) oraz w placówkach dyplomatycznych. Żyje i tworzy w Warszawie.
Ulubieni artyści: Leonardo da Vinci, Joan Miro, Paul Clee, Claude Monet, Stanisław Fijałkowski

e-mail: iwo777@gmail.com

Prof. Eugeniusz Geno Małkowski

Prof. Eugeniusz Geno Małkowski – urodził się dnia 5 września 1942 roku w Gdyni. W latach 1957-1962 uczęszczał do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa. Przez pierwsze dwa lata w pracowni profesora Juliusza Studnickiego, gdzie otrzymywał wyróżnienia. Od trzeciego roku studiów wybrał pracownię profesora Artura Nachta – Samborskiego. Dyplom obronił w 1968 roku. Już rok później założył grupę artystyczną „Arka” (Ciapało, Małkowski, Masznicz). Razem zorganizowali wiele wystaw i zainicjowali w 1972 roku ruch artystyczny „O poprawę”. W latach 1973 - 1974 był autorem dwóch wielkich wystaw tego ruchu w Galerii Teatru „Studio” i w Domu Artysty Plastyka. W 1976 roku był komisarzem VI Festiwalu Sztuk Pięknych w warszawskiej Zachęcie, a w następnym roku został wybrany na zjeździe w Krakowie członkiem Prezydium Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych współpracował z tygodnikiem „itd”, gdzie pisywał artykuły o sztuce. W 1980 roku zorganizował ogólnopolski ruch artystyczno-społeczny „Świat”. Rok później był aranżerem największej wystawy sztuki (3000 prac) w warszawskiej Zachęcie. W 1984 roku był jednym ze współzałożycieli Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików. W 1985 roku był autorem aranżacji przestrzennej I Międzynarodowego Triennale Grafiki, swoistego szklanego environments. W tym też roku otrzymał nagrodę im. J. Cybisa dla najlepszego malarza roku. W 1986 roku był komisarzem wystawy „Życie ludzkie – los ziemi” towarzyszącej Kongresowi Intelektualistów. W 1990 roku aranżował dwie wystawy w Pałacu Opatów w Gdańsku – Oliwie (ekspozycja sztuki współczesnej i pośmiertna wystawa prac Henryka Stażewskiego). Systematycznie jeździł do Paryża, gdzie prowadził akcje „Wspólnego Malowania”. Geno Małkowski malował obraz z 40 tysiącami przechodniów – współautorów nazwanego później „Barwy Paryża”. W 1994 roku powołał w Paryżu Stowarzyszenie Odnowy Sztuki (ARA). Uczestniczył tam w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych. W 1995 roku powołał takie samo stowarzyszenie w Polsce, a w 1996 roku otworzył Pracownię – Galerię Inicjatyw Twórczych w Warszawie, w której realizuje kilkanaście wystaw zbiorowych, prezentując blisko 150 twórców. W 1997 roku uzyskał stopień doktora na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, w 2005 roku stopień doktora habilitowanego. Od 2007 roku jest profesorem Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego w Olsztynie, gdzie wcześniej był wykładowcą. Jego prace znajdują się w polskich kolekcjach, w zbiorach muzealnych w wielu krajach świata. Żyje i tworzy w Warszawie i Olsztynie.
Ulubieni artyści: Wincent van Gogh, Władysław Hasior Witold Masznicz, Kiejstut Bereźnicki, Czesław Ciapało, Janusz Mulak, Bruno Schulz, Pablo Picasso

e-mail: genomalkowski@wp.pl, www.uwm.edu.pl/geno

Katarzyna Orthwein

Katarzyna Orthwein – urodziła się w Bułgarii. Studia ukończyła w Akademii Sztuk Pięknych w Sofii na Wydziale Grafiki u słynnego bułgarskiego grafika profesora Tkczuklewa. Jej twórczość o swoistej poetyce i gorącym temperamencie rozwija się początkowo w grafice, zwłaszcza w technice litograficznej. Malarstwo Katarzyny Orthwein plasuje się w nurcie sztuki przedstawiającej. Ciepłe kolory kładzione z dużym wyczuciem podkreślają poetyckie traktowanie postaci portretowanych.
Brała udział w około 30 wystawach w Bułgarii, Polsce, Danii, Włoszech, Francji, Kanadzie, Szwecji i Japonii, gdzie miała już 5 wystaw indywidualnych.

Otrzymała kilkanaście wyróżnień oraz srebrny i złoty medal na Międzynarodowych Konkursach Academie Internationale de Lutece w Paryżu w 1982 i 1983 roku.

Zdobyła srebrny medal na 9. Salon International de Peinture, Sculpture, Tapicerie, Paris d'Ivri w 1992 roku.
15 lat działalności w dziedzinie grafiki artystycznej w Doświadczalnej Pracowni Litograficznej w Warszawie na Saskiej Kępie. Ilustruje książki dla dzieci. Uprawia grafikę użytkową i wydawniczą we własnym wydawnictwie „Proxima”. Aktywnie zajmuje się działalnością społeczną w Związku Polskich Artystów Plastyków. Żyje i tworzy w Warszawie.
Ulubieni artyści: Jean Miro, Pablo Picasso, Willem de Kooning

e-mail: katarzynaorthwein@wp.pl, www.icons.com.pl/katerina.orthwein

Ryszard Piotrowski

Ryszard Piotrowski – urodził się w Warszawie, studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby. Otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki dla najlepszych studentów szkół artystycznych. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w 1976 roku. Do 1981 roku był asystentem w Pracowni Rzeźby prof. Chmielewskiego. W tym czasie pracował nad rozwiązaniami przestrzennymi Land-art. z prof. Pinińskim i prof. Zabłockim. Brał udział w Biennale Dantesco, Rawenna. Miał wiele wystaw indywidualnych i zbiorowych. Od 1981 roku tworzy rzeźbę kameralną, małe formy, biżuterię oraz rysunki. Pracuje przede wszystkim w marmurze, srebrze, ceramice, drewnie. Tematem prac jest akt w klasycznym tego słowa znaczeniu. Fascynuje go ciało ludzkie, ruch. Realizacja projektów: rzeźba portretowa i monumentalna. Żyje i tworzy w Warszawie i Czerwińsku, gdzie znajduje się jego główna pracownia.
Ulubieni artyści: Rodin, Claudel, Brancusi, Dunikowski.

e-mail: mprp@vp.com, www.artmajeur.com/rpiotrowski

Janusz Mulak

Janusz Mulak – kończy Liceum. im. Joachima Lelewela na warszawskim Żoliborzu. Początki malowania w ognisku plastycznym na ul. Elektoralnej pod kierownictwem słynnej malarki Barbary Jonsher. Studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowniach malarskich: prof. Jacka Sempolińskiego i prof. Bohdana Urbanowicza oraz w pracowni projektowania architektonicznego prof. Romualda Gutta. Zdobył wyróżnienie na Światowym Konkursie uczelni plastycznych organizowanym przez Gramercy Park w N.Y. Realizuje pierwszą scenografię do pantomimy „Wesołe Miasteczko" w studenckim teatrze „Hybrydy". Dyplom z wyróżnieniem w pracowni Projektowania Wystaw i Targów u prof. Kazimierza Nity w 1968 roku. Za projekt pomnika happeningowego zdobywa I nagrodę na konkursie za najlepszy dyplom na polskich uczelniach plastycznych. Zaczyna pracę w Zakładach Artystycznych Badawczych przy ASP w Warszawie u profesora Bohdana Urbanowicza. Pobyt w Danii na stypendium duńskiego Ministerstwa Kultury owocuje szeregiem wystaw malarskich: Hernin, Aalborg, Silkeborg, Aarhus, Kopenhaga.

Studium historii sztuki u prof. Anzelma Riedla na Uniwersytecie w Heidelbergu. Znacząca akcja identyfikacji z naturą w czasie Dokumenta w Kassel’72, Konigstuhl w Heidelbergu. Projektuje w tym czasie w architektonicznym biurze „Fertig" w Heidelbergu: architekturę wnętrz i kolor w architekturze. Wystawy malarstwa indywidualne i zbiorowe w wielu miastach i stolicach na całym świecie: Berlin, Paryż, Praga, Sztokholm, Kopenhaga, Londyn, Warszawa, Moskwa, Heidelberg, Kolonia, Dallas, New York. Nagroda Pracowni Sztuk Plastycznych na wystawie malarstwa w „Zachęcie", Warszawa. Komisarz wielu wystaw, między innymi wystawy Polnische Kunst „heute" w Grevenbroich. Jego twórczość to również działania w przestrzeni: instalacje, performance. Ostatnie projekty multimedialne o zaangażowaniu społecznym: „Mesjasz na warszawskim podwórku", „Warszawa Centralna – Peron numer jeden" (problem narkomanii), „Kicz jako polityka, polityka jako kicz”, „ Pokaz mody na Dworcu Centralnym 2009 ”. Prace Janusza Mulaka znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych i prywatnych w kraju i w około 20 państwach na całym świecie. Żyje i tworzy w Warszawie. Ulubieni artyści: Władysław Strzemiński, Santiago Sierra

e-mail: janusz@mulak.art.pl, www.mulak.art.pl, www.artmajeur.com/mulak

Zapraszamy!