Klub Ludzi Kultury

6 listopada 2015

Goście spotkania prof. Elżbieta Wichrowska (Wydział Polonistyki UW), autorka książki o tematyce praskiej, Wanda Chodorowska, Aleksander Żukowski, znakomity akompaniator, improwizator i showman estrady.

Prof. Elżbieta Wichrowska zaprezentuje nam swoją najnowszą książkę "Twarz z lustra" (wyd. MG). Więcej o autorce oraz książce poniżej.

Wanda Chodorowska stworzy scenografię ze swoich prac plastycznych oraz opowie historię swojego życia, dla której szuka literackiej formy: "Zostało w pamięci".

Oprawę muzyczną całości stworzy pianista Aleksander Żukowski, znakomity akompaniator, improwizator i showman estrady. Debiutował pod okiem Wł. Szpilmana w eksperymentalnym studio tv w latach 50. ubiegłego wieku. Od tego czasu obecny na estradzie, występując od "Podwieczorku przy mikrofonie" do największych sal i towarzysząc znanym wokalistom.

 Moderator Bogusław Falicki

Elżbieta Z. Wichrowska literaturoznawca, profesor nauk humanistycznych, pracownik Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka książek poświęconych kulturze Oświecenia i Wielkiej Emigracji (m.in. Antoni Ostrowski, „Ten biedny Mickiewicz”…, „ Twoja śmierć woja śmierć. Początki dziennika intymnego w Polsce na przełomie XVIII i XIX wieku”), edytor o żyłce detektywistycznej wiecznie poszukujący (z nienajgorszym skutkiem) pasjonujących dokumentów przeszłości poukrywanych w polskich i zagranicznych archiwach.

Autorka powieści („Na Pragę nie wrócę” (wyd. Mg), „Twarz z lustra”(wyd. Mg)),  tekstów popularyzatorskich m.in. wstęp do albumu „Praga w starej fotografii” (fot. Jerzy Woropiński, wyd. BoSZ). Warszawska Praga jest elementem wiążącym wszystkie te książki. Tu rozgrywa się duża część ich akcji, ale też Praga, w tych opowieściach, jest równorzędnym bohaterem, z jej kamienicami, których historia ożywa na oczach czytelnika, obejmując wiek osiemnasty, II wojnę światową, PRL i nowoczesność. Autorka wędruje między prawą i lewą stroną Warszawy, między tym co było a tym co zostało, ukazując wiele twarzy tego niezwykłego miasta.  Zagląda w głąb śmierdzących podwórek cudem ocalałych kamienic, zmusza Czytelnika do niebezpiecznych przechadzek po praskich cmentarzach  lub blokowiskach wyrosłych na gruzach dawnej Warszawy. Czasem zabiera go na wycieczkę eleganckimi uliczkami oficerskiego Żoliborza.”

„Twarz z lustra” to opowieść szczególna, opowieść o poszukiwaniu własnych korzeni. Bohaterka próbując poznać historię własnej rodziny musi zmierzyć się z demonami przeszłości, i szybko zdaje sobie sprawę , że to problemy wciąż żywe, aktualne, otwarte -  emigracja, antysemityzm, holocaust, świat przedwojennej warszawskiej  żydowskiej Pragi, który w jednej chwili przestał istnieć i ten jej już współczesny. To powieść hybryda –  fikcja, dokument, sensacja i kryminał, groza, dramat, romans – łączą się i przenikają nawzajem.  

 Jak pisał jeden z recenzentów, Jerzy Doroszkiewicz:  „Dzięki ilustracjom razem z śledzącą tajemnicę odnalezionego portretu lekarką zagłębiamy się w przedwojenną i okupacyjną prasę, widzimy sfałszowane niemieckie kenkarty, okupacyjny humor obok artykułów o esbecji śledzącej w PRL homoseksualistów. Erudycja i ilość historycznych autentyków wplecionych w tę opowieść dreszczykiem cieszą bogactwem, nie odbierając zwykłej radości z czytania. Elżbieta Wichrowska umie wzbudzić sentyment do przeszłości i wręcz stać się inspiracją do poszerzania swojej wiedzy historycznej.”.