Wykład UTW: Anatomia kryzysu

5 grudnia 2016, poniedziałek, godz. 11.00

Wstęp wolny dla studentów UTW, pozostali 10 zł.

Zapraszamy na wykład „Anatomia kryzysu", który wygłosi Barbara Sieradzka - filolog, historyk literatury, dziennikarka prasy, radia i telewizji.

Słowo „kryzys” odmieniane jest przez wszystkie przypadki, przez wszystkich i wszędzie. Najwyższa pora, by się temu przyjrzeć, zrozumieć nie tylko mechanizm jego powstawania, ale też  umieć dostrzegać jego symptomy. Najcenniejszą rzeczą byłoby podzielenie się ze słuchaczami receptą na to, jak z tego wszystkiego wyjść, jak ten kryzys przezwyciężyć.

Kryzysów jest bez liku – od kryzysu tożsamości, kryzysu wartości po kryzys instytucji władzy, wreszcie  kryzys finansowy i kryzys gospodarczy.

O wszystkich mówić się nie da – skupimy się na kryzysie finansowym, który może przekształcić się w kryzys gospodarczy. Z oczywistych powodów to nas obchodzi, bo przecież z kryzysem roku 2008 wcale się nie rozstaliśmy, a Europa boryka się z kłopotami Grecji, Włoch, Hiszpanii, Portugalii.

Jak zwykle, zaczynamy od wyznaczenia  pola zainteresowania i ustalenia podstawowych pojęć, niezbędnych, by w ogóle tak trudną problematykę przedstawić w sposób dostępny nie dla znawców, ale dla ludzi, którzy nie mają formalnego wykształcenia ekonomicznego. Powiemy o głównych źródłach kryzysu ( odchodzenie państw od kontrolowania rynków finansowych, zbyt daleko idąca ich liberalizacja ) i o jego symptomach – takich jak finansyzacja  gospodarki. Zastanowimy się nad innymi przyczynami kryzysu, związanymi z tzw. cechami tożsamościowymi poszczególnych krajów , tzn. związanych z danym krajem – chciałoby się powiedzieć, przyrodzonych danej społeczności.

Które to cech przesądzają o sposobie zarządzania gospodarką i finansami. Inaczej robią to Grecy, inaczej Portugalczycy, inaczej Hiszpanie, a jeszcze inaczej Islandczycy czy Niemcy.

Ponieważ najbardziej interesuje nas UE, poszukamy przyczyn małej odporności na kłopoty gospodarcze i finansowe w samej strukturze tych mechanizmów i instytucji unijnych, które zostały powołane do życia, by te finanse kontrolować i łagodzić skutki  finansowych i gospodarczych turbulencji.

Zapytamy o to, komu i jakie recepty na wyjście z kryzysu zapisała UE i kto na tym kryzysie najwięcej ucierpiał. A kto ucierpiałby mniej , gdyby np. strefa euro wypuściła ze swych objęć Grecję. Może nie tylko ten kraj.