Zielono mi - koncert

Koncert w wykonaniu legendy polskiej muzyki jazzowej i rozrywkowej:

ANDRZEJA DĄBROWSKIEGO i zespołu Zbigi Band

10 grudnia (niedziela) godz. 17.00, sala teatralna DK "Zacisze"
Wstęp wolny.

Suport: SOLO Senior DK „Zacisze” – Jan Kawczyński, Artur Lempart, Bożena Komorowska, Danuta Kamińska, Bożena Wyrzykowska.
Prowadzący: Magdalena Ptaszyńska.

Koncert otworzył wystwę malarstwa trzech artystek: Moniki Kabat, Aleksandry Gryglewicz i Krystyny Rafalskiej.

Andrzej Dąbrowski rozpoczął karierę wokalną w 1970 r. od nagrania piosenki „Zielono mi”. Zdobył trzy razy główne nagrody festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu („Zielono mi” w 1970, „Do zakochania jeden krok” w 1972, „Niewczesna miłość” w 1974), a takie przeboje jak: „Bywaj nam Mary Ann”, „Przygoda z Marią”, „Dziewczyny perkusisty”, „Szał by night”, czy „Zapomnij mnie”, zjednały mu wielu słuchaczy, którzy przyznali mu tytuł Radiowego Piosenkarza Roku. Zdobył też „Srebrny Gwóźdź Popularności” w plebiscycie Kuriera Polskiego. Dla Polskich Nagrań nagrał kilka płyt długogrających, kilka singli i CD. Dla Polskiego Radia ponad 100 piosenek. Jest kompozytorem 21 utworów. Brał udział w wielu festiwalach piosenki zdobywając nagrody w Rostocku za kompozycję, a w Sopocie główną nagrodę Dnia Międzynarodowego za „Do zakochania jeden krok”. W konkursie Interwizji w austriackim Gmunden wraz z Marylą Rodowicz i Zdzisławą Sośnicką zdobył dla Polski II miejsce. Brał udział w wielu telewizyjnych programach rozrywkowych i koncertach.
Koncertował w całej Europie, w USA z Urszulą Sipińską, a także w ZSRR (Irkuck) z Anną German.
Występuje nadal. W 2006 obchodzi 50. lecie działalności estradowej. Dla Sonic Records nagrał nową CD „Szeptem” z polskimi standardami.

Karierę wokalisty jazzowego rozpoczął w 1965 r. koncertem w Krakowskiej Filharmonii. Potem śpiewał jazz w Skandynawii i w Norwegii, gdzie nagrał z zespołem Michała Urbaniaka pierwszą płytę długogrającą oraz singla dla wytwórni Atlas. Po powrocie do Polski śpiewał dwukrotnie na Jazz Jamboree, a także w klubach i na festiwalu w Pradze. Nagrał wiele standardów dla Polskiego Radia, a także dla radia w Hamburgu. Wydał longplaya „Live z Klubu Akwarium”.

W ankiecie Magazynu Jazz Forum 1971-1972 został wybrany najlepszym wokalistą jazzowym Polski, a w europejskim rankingu plasował się na drugim miejscu między George Famem a Jonem Hendricksem, z którym wspólnie koncertował w Stockholmie. Śpiewał na festiwalach w Saint Louis (USA) i w Indiach (Calcutta). 1995 r. Nagrał CD standardów jazzowych „Time for love”, gdzie sam akompaniował sobie na perkusji. Jest mistrzem improwizacji „scatem”.
Śpiewa nadal w wielu JazzClubach i festiwalach najczęściej w warszawskim Tygmoncie. Do dziś jest jednym z najlepszych polskich wykonawców. Nagrał właśnie nową CD „Szeptem”, „Smooth Jazz” z polskimi standardami w aranżacji Wojtka Kaolaka.
W ankietach miesięcznika JAZZ uznany w latach 1958-1964 za najlepszego polskiego perkusistę jazzowego. Niemiecki JAZZ PODIUM ogłosił go najlepszym perkusistą „Bloku Wschodniego”. Koncertował w znanych klubach jazzowych Europy i Ameryki. Grał, akompaniował i nagrywał z najlepszymi: A. Kurylewiczem, A. Trzaskowskim, R. Dylągiem, K. Komedą, Zb. Namysłowskim, J. Milianem, J.Pt. Wróblewskim, A. Makowiczem, M. Urbaniakiem, U. Dudziak, W. Nahornym, W. Karolakiem, Zb. Wegehauptem, A. Cudzichem, J. Muniakiem, J. Śmietaną, H. Miśkiewiczem, K. Sadowskim, T. Szukalskim, T. Stańko, J.D. Matuszkiewiczem P. Perlińskim – trudno wymienić wszystkich... Koncertował i nagrywał płyty z solistami zagranicznymi tj.: Stan Getz, Art Farmer, Don Ellis, Bud Powell, Rolf Kuhn, „Lucky” Thompson, Johnny Griffin, Jon Hendricks, Josefine Baker, Louis Hjulmand, Albert Mangelsdorf, Toots Thielemans, Paul Gonzalves, Eje Thellin, Brad Terry, Herb Geller, Bernt Rosengren. Grywa rzadko, ale trzyma formę z dawnych lat, co udowodnił na Jazz Campingu 99 i 2001. Był też etatowym muzykiem Orkiestry Polskiego Radia w Krakowie i perkusistą zespołu kameralnego „Musica Antiqua Et Nova” Andrzeja Markowskiego. Z Filharmonią Krakowską dwukrotnie brał udział w „Warszawskiej Jesieni”.

Już od lat pisywał od czasu do czasu do Przekroju i Motoru ilustrowane własnymi fotografiami reportaże ze swoich muzycznych podróży po świecie. Współpracował z Panoramą (kącik jazzowy), z miesięcznikiem Jazz (relacje z koncertów), miesięcznikiem Jazzi (recenzje CD). W Polityce krytycznie oceniał działalność PRiTV i życia estradowego w Polsce. W latach 70 przez 5 lat prowadził w radiowej „Trójce” audycje muzyczne: „Trzy kwadranse jazzu” i „Z wokalistyką na Ty”. Przez 12 lat był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Motor”. Testuje samochody, pisze o caravaningu i bezpieczeństwie ruchu drogowego. Zdobywa za swe artykuły wyróżnienie „Złotego Koła Kierownicy”. Przez trzy lata prowadził dział motoryzacji w miesięczniku „Gentleman”.
Jest członkiem Stowarzyszenia Dź. P.

Od 1957 r. gdy pozwalały mu czas i finanse, startował w samochodowych mistrzostwach Polski: W rajdach był V-ce Mistrzem Polski (1957). Brał czterokrotny udział w Rajdzie Polski. Był w rajdowym Teamie FSO (1975). Zajął III miejsce w kl. N3 w rajdzie "Elmot" (1997). Był wielokrotnie Mistrzem Polski Dziennikarzy (1991, 1992,1993, 1995, 2004). W Grand Prix Fiata Auto Poland zajął II mmiejsce (marzec 2000). Wyścigi: IV miejsce w Wyścigowych SMP w klasie N1 (1983). Dwa sezony startów w Pucharze Cinquecento (1993, 1995). Na czterdziestolecie swoich startów w Górskich SMP zajął IV miejsce w Grupie N (samochody seryjne - 1997). W rallycrossie - II miejsce w klasie 2 w sezonie (1995).