Bogactwo naszej Ziemi

Muzeum Ziemi PAN w Warszawie (przy Alei na Skarpie 20/26, 27) znajduje się na wyniosłym cyplu skarpy wiślanej. Od strony północnej ograniczone jest głębokim wąwozem, którym biegnie ulica Książęca, zachodnią zaś granicę stanowi stosunkowo dobrze zachowany naturalny fragment dawnego dopływu rzeczki Żurawki. Od wschodu tereny muzealne ogranicza stroma krawędź skarpy warszawskiej wyznaczona przez pradolinę Wisły. Dziś wszystko przykryte jest głębokim, puszystym śniegiem. Muzeum mieści się w dwóch zabytkowych budynkach. Powstało w 1948 r., a stałą, obecną, siedzibę otrzymało w 1950 r., w której rok później otwarto pierwszą stałą ekspozycję. Od 1959 r. muzeum działa w ramach Polskiej Akademii Nauk. Składa się z następujących działów: Dział Bursztynu, Dział Historii Nauk o Ziemi i Archiwum, Dział Paleobotaniki, Dział Paleozoologii, Dział Popularyzacji, Dział Zbiorów Mineralogicznych, Sekcja Ochrony Zabytków Przyrody Nieożywionej i biblioteki. Prezentuje zbiory geologiczne i paleontologiczne.

Obecnie muzeum posiada zbiór ponad 100 tys. eksponatów. W obrębie wystawy stałej prezentowana jest część jednej z większych w Polsce kolekcji bursztynów i inkluzji organicznych w bursztynie. Ten właśnie dział, gdzie zgromadzono prawie 1300 bryłek bursztynu zawierających wyłącznie szczątki roślinne oraz te okazy, w których współwystępują również inne inkluzje - zwierzęce lub nieorganiczne, szczególnie zachwycił niektóre koleżanki.

Podczas naszej czwartkowej wyprawy mogliśmy obejrzeć ciekawe zbiory z całego świata: minerały, wśród nich meteoryty, kolekcje flory i fauny, w tym zawierające odciski liści i nasion, wymarłe amonity, ryby, skamieniałe pnie drzew, trylobity, a także, odnalezioną w centrum Warszawy, część szkieletu słonia leśnego.