A do tanga trzeba dwojga

A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga
  • A do tanga trzeba dwojga

Projekt został zrealizowany przy wsparciu Wspólnoty Europejskiej w ramach Programu MŁODZIEŻ.
Treści tego projektu niekoniecznie odzwierciedlają stanowisko Wspólnoty Europejskiej, czy Narodowej Agencji i instytucje te nie ponoszą za nie odpowiedzialności.

Data realizacji: 01.12.2006 – 01.03.2007r.

Uczestnicy:

  • Młodzież z Domu Kultury „Zacisze” w Warszawie (Polska)
  • Młodzież ze Szkoły Sportowej w Rydze (Łotwa)

„A do tanga trzeba dwojga” to projekt inicjujący powstanie Młodzieżowej Akademii Kreacji, której celem jest prezentacja poszczególnych krajów uczestniczących w spotkaniach poprzez różnorodne formy artystyczne dla rówieśników z innych państw. Umożliwi to poznanie sąsiadów, stworzy żywy wizerunek, zmieni często niezbyt korzystane stereotypy.
Ważnym aspektem projektu była możliwość spotkania młodzieży o podobnych zainteresowaniach (w tym przypadku tanecznych) z dwóch różnych środowisk, poznania nowych technik artystycznego wyrazu, rozwoju swoich umiejętności oraz wzajemnych stosunków interpersonalnych.

Podczas wymiany głównymi działaniami były warsztaty taneczne, spotkania z tancerzami z Teatru Rampa, przygotowania pokazu powarsztatowego, spotkania z młodzieżą uczestniczącą w „Zimie w mieście”, zobaczenie profesjonalistów w spektaklach tanecznych.

Społeczność lokalna Zacisza poznała efekty wspólnej, międzynarodowej wymiany na premierze mini spektaklu tanecznego i wystawie fotografii dokumentującej działania projektowe.

Rożnorodność projektu, którą założyliśmy zoowocowała. Niepowtarzalny był każdy dzień. Trafny okazał się podział projektu na dwie części: warszawską i spędzoną w Łucznicy. Dla młodzieży z Rygi wątek warszawski umożliwił poznanie miasta, jego osobliwości, środowiska w jakim żyją ich polscy rówieśnicy na osiedlu Zacisze i Tarówku. Młodzież warszawska cieszyła się z chwil spędzonych w Łucznicy, jej artystycznego i historycznego klimatu, mnogości pracowni, które pozwoliły poczuć ducha tego miejsca. Skupić się na działaniu. Młodzież przekazywała sobie nawzajem umiejętności nabyte wcześniej, prezentując różnorodne techniki taneczne. Warsztaty z profesjonalistami pozwoliły wzbogacić środki wyrazu młodych tancerzy i wspólnie przygotować prezentacje sceniczną łączącą taniec współczesny, gimnastykę artystyczną, boogie woogie.

Wieczorne spotkania integracyjne sprzyjały wzajemnemu poznaniu. Dodatkowym atutem był nie planoawny wcześniej udział we wspólnych spotkaniach grupy teatralnej, która w tym samym terminie była w Łucznicy. Jej uczestnikami byli w połowie ludzie niesłyszący. Wzajemny kontakt, wspólne tańce, zabawy integracyjne pozwoliły pokonać wszystkie granice, te językowe, kulturowe, jak również strach przed „obcym” – szczególnie niesłyszącymi.

Wieczorne seanse Młodzieżowej Akademii Kreacji prezentujące spektakle taneczne, umożliwiły poznanie europejskich korzeni tańca wspólczesnego, zapoznać się z ruchem tanecznym w Polsce i na Łotwie. Prezentacje multimedialne obu stolic i poszczególnych krajów przybliżyły ich kulturę i dziedzictwo narodowe. Podczas spotkania z etnografem i wspólnych warsztatach rzeźbiarskich młodzież miała możliwość poznania polskich tradycji ludowych.

Niewątpliwie jednym z ciekawszych punktów programu była wizyta w Teatrze Sabat na spektaklu rewiowym. Atmoswera tego wyjątkowego teatru, wspólne tańce po zakóńczeniu spektaklu na długo pozostaną w pamięci uczestników projektu. Być może niektórzy z nich zauroczeni magią sceny zwiążą swoją przyszłość zawodową z tańcem. Wizyta w Teatrze Rampa na Targówku pozwoliła poznać życie zawodowe od podszewki. Zobaczyć próby zespołu, zapoznać się z techniką sceny, wszystkimi pomieszczeniami teatralnymi i pracownikami obsługi.

Prezentacja powarsztatowa podczas zabawy karnawałowej w Domu Kultury „Zacisze” była pewnego rodzaju dialogiem kulturowym i międzypokoleniowym. Publiczność w znacznej miarze stanowili Seniorzy, mieszkańcy prawobrzeżnej Warszawy.

Projekt umożliwił poznanie wspólnych korzeni, kierunków pojawiających się w sztuce tanecznej Łotwy i Polski. Dostrzeżenie wspólnych odwołań, podobnej tematyki, choć również pojawiających się „Inności”.