Salonik Literacki: Zmartwychwstanie

4 kwietnia 2021- Święta Wielkanocne

Wiersze Sybiraków powstawały w okresie poniewierki, na zesłaniu w łagrze, w więzieniu. Wielu autorów w obawie o swoje bezpieczeństwo nigdy ich nie pokazało, nawet najbliższym. Pisali dla siebie. Tłumiąc rozpacz, tęsknotę, strach. Przelewanie swoich uczuć na papier dawało im chwilową ulgę. Dzisiaj w tym szczególnym dniu w naszym Saloniku Literackim prezentujemy poezję osób, które przeżyły nieludzkie czasy na Syberii.

ZMARTWYCHWSTANIE

Jak Chrystus z grobu, tak z martwych powstałeś

Na przekór wrogom, co cię doń zamknęli,

Ojczyzno moja! Odważna i śmiała

Ziemio, z Popielcem siwych pogorzeli.

 

Liczyli na to, że marnych i podłych

Łatwo przekupią albo też przestraszą,

 Bo nie wiedzieli, że jest naszym godłem

Hasło: Za naszą wolność i za waszą.

 

Znajdą się zawsze na wieków przestrzeni

Chciwe, po złoto wyciągnięte ręce

Ludzi, co zawsze się gotowe zmienić

I sprzedać ciebie temu, co da więcej.

 

Przez nich płakałeś oczu milionami,

Oni cię w męce nurzali codziennej,

Gdy uśpionymi zbójcy ulicami

Szli i do ramy pukali okiennej.

 

Mieczem boleści przebite twe ciało

I splugawiono co dla cię najświętsze.

Tysiące dzieci twych co dzień konało

Na szubienicach wbitych w twoje wnętrze.

 

Chcieli, by nawet ślad zginą po tobie,

Sądząc, że fala buntów się nie zerwie,

Głęboko ciebie ułożyli w grobie

I już zaczęli tak toczyć jak czerwie.

 

Lecz łez niewinnych i krwi lanej dla cię

Wierne twe dzieci święty okup dały,

Żeś znów w wolności zmartwychwstała szacie

I grób oblała promieniami chwały.

 

Więc „Alleluja”! dzielmy się sercami,

 Z dala wpatrzeni w twe wolności świty,

Nim po powrocie przywrzemy ustami,

Ojczyzno droga, do twych nóg przebitych.

Wiersz „Zmartwychwstanie” Marii Niwińskiej z Księgi Poezji Sybirackiej”, Warszawa 2000

 

DO IRENKI

U nas w Ojczyźnie, pamiętasz, Irenko?

Zajączek jajka przynosił kraszone,

Na stole stało wspaniałe święcone,

A Ty się nową cieszyłaś sukienką.

 

Pamiętasz z masła złotego baranka,

Baziek w flakonach gałęzie srebrzyste,

A obok baby wspaniałe pieczyste,

Które stroiła przylaszczek równianka?

 

Dziś nad ubogim zasiądziemy stołem

I kto ma jajko, ten się nim podzieli.

Przeżuwać będziem z zachmurzonym czołem

Wspominki wszystkich świątecznych niedzieli.

 

Lecz nie to ważne, że stół jest ubogi,

bo wszystko w końcu na lepsze się zmieni,

Tylko to, żeśmy jeszcze na tej ziemi,

I to, że nie ma z nami naszych drogich.

 

Bo gdyby tatuś wziął ciebie za ręce

I razem z Krysią huśtał na kolanach,

Zapomniałabyś, Irenko kochana

O braku jajek i starej sukience.

 

Toteż w Wielkanoc, gdy słońce zaświeci,

W tę Zmartwychwstania cudowną godzinę

O powrót swoich tatusiów jedynych

Trzeba, by wszystkie poprosiły dzieci.

 

I o to, by już na drugie święcone

Nie słychać było nigdy głosów bitwy,

Bóg, co dziecinnej rad słucha modlitwy,

Wróci nas wtedy w naszą stronę.

Maria Niwińska „Do Irenki” z Księgi Poezji Sybirackiej, Warszawa 2000
 

CUD ZMARTWYCHWSTANIA

W Święto Wielkiej Nocy

Bracia -  Sybiracy, -

Dać świadectwo prawdzie,

Obowiązkiem naszym!

 

Głośno wołać trzeba

O Tych, co polegli

Za Tę - Najjaśniejszą

I granic Jej strzegli!

 

Za mękę konania

Zamarzniętych w śniegu!

O Chryste, nasz Panie!

Stań z nami w szeregu!

 

I pomóż nam dźwigać

Krzyż cięższy od grzechów!

I spraw, aby zawsze.

Przez lata, wiek-wieków,

 

Sięganie pamięcią

Wzbudzało niepokój!

A przez to w Rzeczpospolitej

Zapanował pokój!

 

By Moskal Polaka

Nie skuwał w Łańcuchy!

By oba Narody,

Jak wierne już druhy,

 

Ku szczęściu, wolności

Dążyły ! O Panie!

Czy możesz to sprawić

Przez swe … ZMARTWYCHWSTANIE?!?

 Wiersz „Cud Zmartwychwstania" Pawła Kalinowskiego z Księgi Poezji Sybirackiej”, Warszawa 2000

 

Akwarele Ewyy Teresy Ledzińskiej pochodzą ze zbioru "Nostalgia".