Touch The Art

24 kwietnia – 16 maja 2016

Miejsce: Restauracja DIFFERENT, Al. Jerozolimskie 123a, Warszawa

Wystawa pt. „Haptic Art” jest organizowana w ramach projektu społecznego „Touch The Art”, biorącego udział w „Ogólnopolskiej Olimpiadzie Projektów Społecznych Zwolnieni z Teorii”. Wydarzenie odbędzie się w dniach 24.04.-16.05.2021r. na.

Projekt „Touch The Art” organizowany przez uczniów klasy drugiej CXXII LO im. Ignacego Domeyki, ma formę wystawy sztuki pt. „Haptic Art” dedykowanej osobom niewidomym i niedowidzącym. Wystawa będzie w pełni dostosowana dla osób niewidomych zaś z zaprezentowanymi pracami będzie można zapoznawać się dotykiem.

Na terenie Warszawy znajduje się wiele muzeów oraz galerii sztuki. Można w nich podziwiać dzieła największych malarzy i rzeźbiarzy. Jednak wszystkie prace odgrodzone są od zwiedzających barierką lub włożone pod klosz. Innymi słowy, przeznaczone tylko i wyłącznie do oglądania. A co w takim przypadku może zrobić osoba niewidząca, która również chciałaby zapoznać się ze sztuką? Postanowiliśmy zająć się tym problemem i zorganizować wystawę sztuki dla osób niewidomych. Prace wykonane przez artystów będą przygotowane tak aby można je dotknąć. Dzięki temu osoby, które nie mogą oglądać barw, będą mogły poczuć ich kształty oraz fakturę.

Wyjątkowym i głównym kryterium kuratorskim jest walor haptyczny zebranych prac. Stworzymy przestrzeń dla sztuki, gdzie każdemu, bez względu na to, czy posługuje się wzrokiem, czy nie, dostarczony zostanie ten sam zestaw bodźców. Naszym celem jest przede wszystkim udostępnienie sztuk wizualnych osobom, które na zwykłych wystawach nie mogą zapoznać się z pracami artystów. Odbiorców widzących chcemy uwrażliwić na często pomijany w sztuce aspekt dotyku. Naszym celem jest zwrócenie uwagi odbiorców na problem, jakim jest niedostatek wydarzeń kulturalnych dedykowanych osobom niewidomym i niedowidzącym.

Projekt „Touch The Art” bierze udział w Ogólnopolskiej Olimpiadzie Projektów Społecznych „Zwolnieni z Teorii”.

Katarzyna Lipska-Ziębińska, kurator, Art. Plastyk: Projekt społeczny Touch The Art organizowany przez grupę uczniów z warszawskiego liceum im. Ignacego Domeyki w formie wystawy sztuki pt. Haptic Art, wydaje się, na pierwszy rzut oka, kolejną propozycją wydarzenia kulturalnego w Warszawie, jakim jest wystawa - organizowana przy udziale profesjonalnych artystów i osoby niezwiązane ze sztuką. 

Ale czy tak jest rzeczywiście? Co jest w tym pomyśle takiego  szczególnego? Eksperymentem, można by rzec, jest przede wszystkim sama idea.

Idea stworzenia dzieła, które ma na celu  przełamać bariery społeczne. Idea dzieła, które  jest dedykowane konkretnemu odbiorcy – odbiorcy niszowemu, jakim są osoby niewidome  i niedowidzące. I wreszcie  idea uwrażliwienia świata Kultury i Sztuki na problem wykluczenia społecznego grup z dysfunkcją wzroku, który wydawać by się mogło jest kluczowym elementem  w poznawaniu i obcowaniu ze sztuką obrazu i formy. Uczestnicy wystawy – artyści stają się  pewnego rodzaju eksperymentem twórczym w świecie dotąd im nie znanym.

Pytając dalej - czy jest możliwe stworzenie  relacji niewidomy widz - artysta i zaoferowanie szczególnego typu Sztuki przełamującej bariery społeczne, psychologiczne,  fizyczne?

Otóż, jak najbardziej tak.  I taką propozycją jest projekt wystawy „Haptic Art”.

Idea i założenia wystawy mają na celu zrozumienie świata ludzi niewidomych przez inne grupy społeczne w tym artystów, zainteresowanie ich ograniczeniami i oczekiwaniami poprzez dialog osoby niepełnosprawnej  i artysty. Dzięki temu  można zaoferować bardzo wiele rozwiązań, odkrywając tym samym nowe możliwości twórcze. A idea skupienia całego potencjału aktu twórczego na przełamaniu barier społecznych może zaowocować zupełnie nowym podejściem do sposobu tworzenia i sposobu myślenia o dziele samym w sobie. Odbiorca „niszowy” wymusza zmianę myślenia twórcy o akcie tworzenia.  Efektem są prace oszczędne w formie i w  treści, pozbawione czytelnej czystej barwy i przeładowania kształtów i form odbieranych wzrokiem. Prace są w dalszym ciągu ekspresyjne, ale już nieoczywiste. Treść staje się drugoplanowym aspektem dzieła. Na pierwszy plan wydobyta jest struktura, wielopłaszczyznowość skryta w monochromatycznej barwie, która jest jedyną formą odczucia  obrazu. Kompozycja i różnorodność powierzchni, kształtów oczywistych i nieoczywistych i staje się źródłem różnych doznań  i wyobrażeń. Dotyk staje się głównym elementem poznawczym i daje możliwość odbioru i obcowania z dziełem  w innym wymiarze. Pobudza, a wręcz wymusza tworzenie obrazów w naszej wyobraźni, które dla odbiorcy niewidomego są niczym innym jak doznaniem i kontemplacją świata, przestrzeni wokół , a w tym wypadku kontemplacją sztuki.

Podsumowując  koncepcję wystawy można ją określić jako niekonwencjonalną, przełamującą stereotypy i schematy w myśleniu sztuce, o jej celach i dialogu w odniesieniu do konkretnych grup społecznych. Ponadto, co ważniejsze i bardzo istotne, idea projektu pokazuje empatię i wrażliwość  współczesnej młodzieży licealnej i daje nadzieję na rozwój pokolenia  otwartego na świat, a nie skupionego wyłącznie na sobie, na konsumpcji  i wygodnym, egoistycznym życiu w dobrobycie.