Koncert: Stanisława Celińska „Malinowa”

28 października 2018

Koncert Stanisławy Celińskiej z zespołem pod kierownictwem Macieja Muraszko otwierający sezon artystyczny 2018/19 w DK Zacisze. Artystka zaśpiewała utwory z płyty „Malinowa”.

Stanisława Celińska 

Przede wszystkim znana, jako znakomita, wszechstronna aktorka występująca zarówno na deskach teatralnych, jak i przed kamerą. Ale jest również wspaniałą piosenkarką, która wykonując „Atramentową rumbę” czy też utwory z albumu „Nowa Warszawa” zaskakuje i ujmuje swoim przejmującym głosem.

Warszawianka, silnie związana właśnie ze stołeczną Pragą jak nikt potrafi wprowadzić w klimat, nastrój i pociągnąć słuchacza w swoją opowieść.

Jak mówi w filmie „Nowa Warszawa” marzyła o scenie teatralnej, by znaleźć się w kolorowym świecie i jednocześnie mieć bezpośredni kontakt z publicznością.

W 1969 roku ukończyła PWST w Warszawie pod kierunkiem Ryszardy Hanin. Przez lata kariery związana była niemal wyłącznie z warszawskimi teatrami: Współczesnym, Na Woli, Ateneum, Nowym, Dramatycznym, Studio, Kwadrat i Współczesnym. Przez jeden sezon (1990/91) występowała też w Teatrze Nowym w Poznaniu. Obecnie pracuje na deskach Teatru Nowego w Warszawie.

Udało jej się zaliczyć jeden z najbardziej spektakularnych debiutów w historii kina, u boku Daniela Olbrychskiego w „Krajobrazie po bitwie” Andrzeja Wajdy (1970, nagroda aktorska w Łagowie). W dekadzie lat 70-tych była jedną z najzdolniejszych i najpiękniejszych gwiazd polskiego kina. Grała w filmach m.in.: Krzysztofa Zanussiego, Stanisława Barei, Jerzego Antczaka, Janusza Majewskiego, Andrzeja Kostenki, Wojciecha Marczewskiego, Piotra Szulkina, Barbary Sass, Andrzeja Barańskiego, Kazimierza Kutza. Za tragikomiczną rolę Izy Gęsiareczki, jednej z byłych ukochanych głównego bohatera w „Spisie cudzołożnic” Jerzego Stuhra otrzymała nagrodę na FPFF w Gdyni (1994).  Udział w komediach: „Złote runo” Janusza Kondratiuka (1996) i „Fuks” Macieja Dutkiewicza (1999) przyniósł jej nominację do Orła. Statuetkę Polskiej Nagrody Filmowej, jak również nagrodę na FF w Szanghaju otrzymała w 2001 roku za rolę w komedii „Pieniądze to nie wszystko” Juliusza Machulskiego. Jedną z jej ostatnich kreacji filmowych była wyróżniona kolejną nominacją do Orła rola w „Południe - Północ” (2006) Łukasza Karwowskiego

W 1986 roku została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, w 1995 roku – uhonorowano ją nagrodą „Prometeusza” za ogół twórczości estradowej, w 2001 – nagrodą Teatru Polskiego Radia „Wielki Splendor” za kreacje radiowe, a w 2002 otrzymała statuetkę Feliksa Warszawskiego oraz nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę w „Oczyszczonych” Sarah Kane w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego.

Wybitną twórczość komediową Celińskiej doceniono na VIII Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku, przyznając jej statuetkę Melonika w 2007 roku.

O „Malinowej”:

Muzycznie jest na „Malinowej” jeszcze bardziej bogato niż na „Atramentowej”. Produkujący oba albumy Maciej Muraszko zadbał, aby wszystko brzmiało bardzo klasycznie i tradycyjnie, sięgając po świetnie sprawdzające się w takich piosenkach instrumenty: fortepian, skrzypce, gitarę akustyczną, klarnet czy saksofon. Mimo pewnego ograniczenia stylistyką, udało mu się stworzyć zaskakująco różnorodny zestaw, bo jest tu miejsce na miejski folk („Mija raz dwa”), apaszowskie tango („Wybacz”), dyskretną bossanovę („Gdzie jesteś dziewczyno”), jazzową balladę („Malinowa herbatka”) i nawet na ujmujący duet z Piotrem Fronczewskim („Ja tu, ty tam”).

Paweł Gzyl, Kultura.onet.pl